EURAZJATYZM I NARODOWY BOLSZEWIZM WE WSPÓŁCZESNEJ ROSJI
DOI:
https://doi.org/10.19251/rtnp/2020.12(19)Słowa kluczowe:
nacjonalizm, narodowy bolszewizm, eurazjatyzm, Rosja, Aleksandr DuginAbstrakt
Tekst dotyczy zagadnienia nacjonalizmu we współczesnej Rosji, ze szczególnym uwzględnieniem ideologii eurazjatyzmu i narodowego bolszewizmu.
Przybliża również postać Aleksandra Dugina – filozofa, wykładowcy Moskiewskiego Uniwersytetu Państwowego im. Łomonosowa, autora książek i publikacji poświęconych m.in. doktrynie eurazjatyzmu, rosyjskiej geopolityce czy też projektowi Noomachia (Wojna umysłów). Dugin w licznych wykładach i publikacjach próbuje uzasadnić konieczność odejścia ludzkości od zachodniego modelu polityki i stylu życia. Zapoznanie się z poglądami tego rosyjskiego
filozofa pozwoliło mi określić w aspekcie filozoficznym oraz geopolitycznym podstawową problematykę. Sprowadza się ona do wniosku, iż należy przeciwstawić się szkodliwym działaniom globalizacji i wszechobecnej amerykanizacji życia, co jest zasadniczym celem tego artykułu. Myśli eurazjatyckiej
Aleksandra Dugina nie poświęcono jak dotąd w polskim piśmiennictwie wiele uwagi, dlatego też w oparciu o lekturę oraz interpretację rosyjskich tekstów wspomnianego autora, przytaczam zarys jego poglądów. Punktem wyjścia dla podjętych rozważań jest stwierdzenie, że jedynym państwem, które daje czynny opór hegemonii USA jest Federacja Rosyjska, która stanowi alternatywę jako cywilizacja dla zubożałej duchowo Europy. Jak wynika ze słów Aleksandra Dugina, rolą eurazjatyckiej Rosji powinno być uwolnienie Europy spod obecnego panowania amerykańskiej gospodarczej i kulturowej hegemonii. Podobnego zdania był charyzmatyczny lider partii Innej Rosji Eduard Limonow, którego łączyła z Duginem przynależność do Partii Narodowo-Bolszewickiej. Artykuł obejmuje analizę ich założeń, elementy wspólne oraz rozbieżności w światopoglądzie. Nie ulega jednak wątpliwości, że Partia Eurazja Aleksandra Dugina, przy wszystkich swoich idealistycznych założeniach, jest traktowana jako organ doradczy prezydenta Władimira Putina, a nie jako realna siła polityczna w Rosji.
Bibliografia
Dugin, A. (2012) Gjeopolitika Rossii: Uczebnoje posobije dlja wuzow. Moskwa: Akadjemiczjeskij Projekt, Gaudeamus.
Dugin, A. (2002a) Jewrazija prjewyszje wsjego. Manifjest sowrjemjennogo jewrazijskogo dwiżjenija. W: Dugin A., Osnowy Jewrazijstwa. Moskwa: Arktogeja centr.
Dugin, A. (2002b) „My- partija nacionalnoj idjei”. Wystupljenije na Politkonfjerjencii OPOD „Jewrazija”, poswjaszczennoj prjeobrazowaniju dwiżjenija w Politiczeskuju partiju (1 marta 2002 g.). W: A. Dugin, Osnowy Jewrazijstwa. Moskwa: Arktogeja centr.
Dugin, A. (2001) Russkaja weszcz. Oczerki nacionalnoj filossofii, t. 1. Moskwa: Arktogeja.
Dugin, A. (2018) The Fourth Political Theory. London: Arktos.
Golicyna, W. (2005) Bjez prawa na suszczjestwowanie. Pobrano z www.lenta.ru/articles/2005/11/15/nbp, 25.11.2020. (tłum. własne).
Metelkina, S. (2018) Interview with Aleksander Dugin on the Visegrád Group - the
opinion of a Russian nationalist about Central Europe. Visegrád Post. Pobrano z https://visegradpost.com/en/2018/05/30/interview-with-aleksander-dugin-on-the-visegrad-group-the-opinion-of-a-russian-nationalist-about-central-europe/?fbclid=IwAR0TuepXIOXK4Uw5VMIV2TxgCbOeWAAR5Hca53h7Yg1eVrNtOB229vza84,16.01.2021. (tłum. własne).
Morawski, K. (2019) Imaginaria polityczności. Obraz i hegemonia. Wrocław: Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego.
Plygacz, A. (2020) Czto takoje nacional-bolszjewizm. Pobrano z www.drugoros.ru/partiia/ideologiia/chto-takoe-natsional-bolshevizm, 03.12.2020 (tłum. własne).Press-slużba KC KPRF (2020) Pozdrawljenije G. A. Zjuganowa s Dnjem Wojenno-MorskogoFlota. Pobrano z www.kprf.ru/party-live/cknews/196171.html, 25.11.2020.
Projekt programmy partii Drugaja Rossija E. W. Limonowa. Pobrano z www.drugoros.ru/partiia/programma, 03.12.2020. (tłum. własne).
Schmitt, C. (2012) Teologia polityczna i inne pisma. Tłum. M. A. Cichocki. Warszawa: Wydawnictwo Aletheia.
Soska, M. (2009) Za Świętą Ruś. Współczesny nacjonalizm rosyjski – zarys ideologii. Warszawa: Wydawnictwo von borowiecky.
Sykulski, L. (2020) Rosyjska geopolityka a wojna informacyjna. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Karta Partii Komunistycznej. Przyjęta przez II Nadzwyczajny Kongres Partii Komunistycznej 14 lutego 1993 r. Pobrano z www.kprf.ru/party/charter, 25.11.2020. (tłum.
własne).
Wierzbicki, A. (2011) Rosja. Etniczność i polityka, t. 5. Warszawa: Oficyna Wydawnicza ASPRA-JR.
Žižek, S. (2008) Lacan. Przewodnik Krytyki Politycznej, Tłum. J. Kutyła. Warszawa: Wydawnictwo Krytyki Politycznej.