PO PODZIALE CZASOPISMA: „PRZYJACIEL MŁODZIEŻY” I „PRZYJACIEL DZIECI” W OSTATNICH MIESIĄCACH PRZEDWOJENNYCH (STYCZEŃ – LIPIEC 1914)
DOI:
https://doi.org/10.19251/rtnp/2020.12(20)Słowa kluczowe:
polskie czasopiśmiennictwo dla dzieci i młodzieży początków XX w., polska literatura dla dzieci i młodzieży początków XX w., „Przyjaciel Młodzieży”, „Przyjaciel Dzieci”Abstrakt
W ostatnich miesiącach przed wybuchem wojny, od stycznia 1914 r. dotychczasowy „Przyjaciel Dzieci” został podzielony na dwa osobne edytorsko tygodniki: „Przyjaciela Młodzieży” (dla starszych dzieci w wieku 10-16 lat) i „Przyjaciela Dzieci” (dla czytelników 5-10-letnich). Pierwszy z nich był kontynuacją głównego zrębu dawnego tygodnika, drugi – zmodyfikowaną i rozszerzoną kontynuacją zlikwidowanego dodatku „Światek Dziecięcy”.
Bibliografia
Bibliografia historii Polski XIX i XX wieku, t. 3: 1865-1918, wol. 1, Warszawa 2000.
Bibliografia literatury dla dzieci i młodzieży 1901-1917, Warszawa 2005.
Prasa dla dzieci i młodzieży 1824-1918, t. 1: Władysław Marek Kolasa, Krzysztof Woźniakowski, Michał Rogoż, Dzieje wydawnicze, Kraków 2018.
Prasa dla dzieci i młodzieży 1824-1918, t. 2: Michał Rogoż, Krzysztof Woźniakowski, Sabina Kwiecień, Zawartość, Dodatki prasowe. Prasa religijna, Kraków 2018.
Kuliczkowska Krystyna, Literatura dla dzieci i młodzieży w latach 1864-1918. Zarys monograficzny. Materiały, Warszawa 1975.
Woźniakowski Krzysztof, Pierwsze lata warszawskiego „Przyjaciela Dzieci”: w kręgu Fryderyka Henryka Lewestama i współpracowników (kwiecień 1861 – czerwiec 1865), „Annales Universitatis Paedogicae Cracoviensis. Studia ad Bibliothecarum Scientiam Pertinentia” t. 13 (2015), s. 75-109.
Woźniakowski Krzysztof, „Okres jednak przejściowy jeszcze”: warszawski „Przyjaciel Dzieci” podczas redakcji Władysława Ludwika Anczyca (lipiec 1865 – marzec 1867) [w:] Poetyka losu i historii: profesorowi Tadeuszowi Budrewiczowi w sześćdziesiątą piątą rocznicę urodzin, red. Kazimierz Gajda, Renata Stachura-Lupa, Katarzyna Wądolny-Tatar, Kraków 2017, s. 405-424.
Woźniakowski Krzysztof, Warszawski „Przyjaciel Dzieci” w epoce rozkwitu: redakcja Jana Kantego Gregorowicza (kwiecień 1867 – czerwiec 1890), cz. 1: Charakterystyka ogólna. Teksty literackie, „Rocznik Historii Prasy Polskiej” 2016, z. 1, s. 43-70.
Woźniakowski Krzysztof, Warszawski „Przyjaciel Dzieci” w epoce rozkwitu: redakcja Jana Kantego Gregorowicza (kwiecień 1867 – czerwiec 1890), cz. 2: W kręgu popularyzacji wiedzy. Oceny i podsumowania kadencji, „Rocznik Historii Prasy Polskiej” 2016, z. 2, s. 45-63.
Woźniakowski Krzysztof, Poligraf redaktorem: warszawski „Przyjaciel Dzieci” czasu redakcji Emila Skiwskiego (lipiec 1890 – czerwiec 1892), „Annales Universitatis Paedogicae Cracoviensis. Studia ad Bibliothecarum Scientiam Pertinentia” t. 14 (2016), s. 236-253.
Woźniakowski Krzysztof, Warszawski „Przyjaciel Dzieci” pod redakcją Jana Skiwskiego
(lipiec 1892 - marzec 1911), cz.1: Charakterystyka ogólna. Teksty literackie, „Rocznik Historii Prasy Polskiej” 2019 z. 4, s. 45-77.
Woźniakowski Krzysztof, Warszawski „Przyjaciel Dzieci” pod redakcją Jana Skiwskiego (lipiec 1892 - marzec 1911), cz. 2: W kręgu popularyzacji wiedzy i rozrywki. Ocena pisma przez współczesnych, „Rocznik Historii Prasy Polskiej” 2020 z. 1, s. 51-67.
Woźniakowski Krzysztof, Nad „Naszym plonem. Książką pamiątkową Pięćdziesięciolecia ” (1912), „Rocznik Historii Czasopiśmiennictwa Polskiego” 2019 z. 2, s. 49-63.
Woźniakowski Krzysztof, Warszawski „Przyjaciel Dzieci” pod redakcją Wacława Podwińskiego (marzec 1911 – maj 1913) (w druku w „Annales Universitatis Paedogicae Cracoviensis. Studia ad Bibliothecarum Scientiam Pertinentia”, t. 18: 2020).
Woźniakowski Krzysztof, Najkrótsza kadencja: warszawski „Przyjaciel Dzieci” pod tymczasową redakcją Stefana Krzywoszewskiego (maj – grudzień 1913) [w:] Od modernizacji do mediosfery. Meandry transformacji w komunikowaniu. Prace ofiarowane dr. hab. Ryszardowi Filasowi pod red. Agnieszki Cieślikowej i Pawła Płanety, Kraków 2020, s. 383-405.
