MECHANIZM KRYZYSU W SEKTORZE BANKOWYM– WYBRANE PRZYCZYNY I KONSEKWENCJE. DOŚWIADCZENIA KRYZYSU 2007-2009
DOI:
https://doi.org/10.19251/ne/2021.33(5)Słowa kluczowe:
globalny kryzys finanso¬wo-gospodarczy 2007/2008, globalizacja rynków finansowych, instytucje finansowe, stabilność sektora bankowego, identyfikacja i zarządzanie ryzykiem finansowym, ryzyko kredytowe, upadłość bankówAbstrakt
Celem artykułu jest analiza jakości zarządzania ryzykiem przez instytucje finansowe. Jest ona istotna z punktu widzenia zachowania stabilności w sektorze bankowym. Niewłaściwe zarządzanie ryzykiem doprowadziło do wybuchu największego kryzysu finansowego i bankowego, który dotknął gospodarkę światową na przełomie 2007/2008 r. Kryzys rozpoczął się na rynku pożyczek hipotecznych w Stanach Zjednoczonych, po czym dotknął większość krajów na świecie, szczególnie wysoko rozwiniętych w Europie Zachodniej. Do rozszerzenia się kryzysu poza granice USA przyczynił się upadek czwartego co do wielkości banku amerykańskiego – Lehman Brothers oraz zagrożenie upadłością kolejnych banków amerykańskich. Informacje o złej sytuacji banków w USA sprawiły, że wystąpił kryzys zaufania na rynku międzybankowym i w konsekwencji banki przestały pożyczać sobie pieniądze w obawie przed niewypłacalnością partnerów. Powodem takiego stanu rzeczy była niewłaściwa identyfikacja ryzyka finansowego przez instytucje bankowe w Ameryce. Po pierwsze zaniżono wymagania w stosunku do kredytobiorców. Po drugie, założono niewłaściwe kryteria pomiaru ryzyka kredytowego pomijając istotną kwestię dotyczącą możliwości spłaty kredytu. Dlatego też prawidłowe zarządzanie ryzykiem finansowym miało i ma tak istotne znaczenie dla stabilności rynków finansowych o zasięgu nie tylko krajowym, ale głównie międzynarodowym.
Bibliografia
Abbassi, P., Raj I., Francesc R. T. (2016). Securities Trading by Banks and Credit Supply: Micro-Evidence. “Journal of Financial Economics”. 121(3). 569– 594.
Bouvatier, V. (2017). The frequency of banking crises in a dynamic setting: A discrete-time dura¬tion approach. “Oxford Economic Papers”. 69, no. 4, 1078-1100.
Casu, B., Girardone, C., Molyneux. P. (2015). Introduction to banking, United Kingdom: Pe¬arson.
Cecchetti, S. G., Enisse, K. (2015). Why does financial sector growth crowd out real economic growth? BIS Working Papers 490. Bank for International Settlements.
Chaudron, R., de Haan, J. (2014). Dating banking crises using incidence and size of bank failures: Four crises reconsidered. “Journal of Financial Stability”. 15, 63-75.
Czekaj, J. (2010). Wpływ światowego kryzysu gospodarczego na polską gospodarkę, w: Kołod¬ko, G. (red.). Globalizacja, kryzys i co dalej?, Warszawa. Poltext.
Dewatripont, M., Rochet, J.-Ch., Tirole, J. (2016). Zbilansowane banki. Nauki z kryzysu finan¬sowego. Warszawa. PTE.
Global Financial Stability Report. (2010). BISE.
Gostomski, E. (2016). Zmiany w sektorze bankowym w krajach Unii Europejskiej w dobie kryzy¬su. „International Business and Global Economy”. 35, 69-82.
Hernandez, L., Valdes, R. (2001). What Drives Contagion Trade, Neighborhood, or Financial Links? Working Paper WP/01/29.Washington DC: IMF. - March 2001
Homar, T. Sweder, J.G. van Wijnbergen. (2017). Bank Recapitalization and Economic Recovery after Financial Crises. “Journal of Financial Intermediation”. 32, 16–28.
Iwanicz – Drozdowska, M. (2002). Kryzysy bankowe. Przyczyny i rozwiązania, Warszawa.
Iwanicz- Drozdowska M. (2017). Zarządzanie ryzykiem bankowym, Warszawa. Poltext.
Kindleberger, Ch. P. (1999). Szaleństwo. Panika, Krach. Historia kryzysów finansowych. War¬szawa. WIG-Press.
Kozińska, M. M. (2018). Przymusowa restrukturyzacja banków w Unii Europejskiej. Warszawa. CeDeWu.
Laeven, L., Valencia, F. (2013). Systemic banking crises database. IMF Economic Review. 61, no. 2, 225-270.
Li, M., Milne, F., Qiu, J. (2020). The LOLR Policy and its Signaling Effect in a Time Crisis. “Jour¬nal of Financial Services Research”. Vol. 57, 231-252.
Li, M.., Milne, F., Qiu, J. (2013). Uncertainty in an Interconnected Financial System, Contagion, and Market Freezes. Queen’s Economics Department Working Paper, 1308.
Luc, L., Valencia, F. (2018). Systemic Banking Crises Revisited. IMF Working Paper. 206.
Nawrot, W. (2009). Globalny kryzys finansowy XXI wieku. Przyczyny, przebieg, skutki, progno¬zy, Warszawa. CeDeWu.
Pszczółka, I. (2008). Euro a integracja europejskich rynków finansowych, Warszawa: CeDeWu.
Reinhart, C. M., Rogoff, K. S. (2011). From financial crash to debt crisis. “American Economic Review”, 101, no. 5, 1676-1706.
Romer, D., Romer, Ch. (2018). Phillips Lecture – Why Some Times are Different: Macroeconomic Policy and the Aftermath of Financial Crises. “Economica”, 85, 1–40.
Rose, A. K. (2012). International Financial Integration and Crisis Intensity. Macroeconomics Working Papers 23195. East Asian Bureau of Economic Research.
Rose Andrew, Spiegel Mark. 2009. Cross country causes and consequences of the 2008 crisis: International linkage and American exposure, NBER Working Paper, 15358.
Schularick, M., Taylor, A. M. (2012). Credit Booms Gone Bust: Monetary Policy, Leverage Cycles, and Financial Crises, 1870-2008. “American Economic Review”. 102(2), 1029–1061.
Sektor bankowy w Europie. Co zmienił kryzys? (2013). Zeszyty BRE BANK – CASE, 126.
Stefański, A. (2007). Rola kwalifikacji analityków w zarządzaniu ryzykiem kredytowym w ban¬kach. Poznań. Wydawnictwo Wyższej Szkoły Bankowej.
Zaleska, M. (red.). (2013). Bankowość, Warszawa. Difin. C.H. Beck.
