PRZEDSIĘBIORCZOŚĆ AKADEMICKA – POSTAWY PRZEDSIĘBIORCZE STUDENTÓW

Abstract

DOI 10.19251/ne/2016.24(18)

Wprowadzenie

 

Przedsiębiorczość akademicka stanowi ważny aspekt, na który zwracają
uwagę różne instytucje realizujące programy, mające podnosić konkurencyjność
polskiej gospodarki. Rosnący nacisk na rozwój gospodarki opartej na wiedzy
sprawił, że zaczęto poszukiwać różnych rozwiązań, które mają doprowadzić do
podniesienia poziomu współpracy pomiędzy nauką a jednostkami gospodarczymi.
Zakłada się, że przedsiębiorczość akademicka jest jednym z kierunków rozwoju
umożliwiającym to zbliżenie.
Obecnie często stosuje się podejście do definiowania pojęcia przedsiębiorczości
akademickiej, zgodnie z którym utożsamia się ją z aktywnością w sferze
praktycznego wsparcia dla nowych firm powstałych na bazie know-how osób
związanych z badaniami naukowymi [Matusiak i Matusiak, 2007, s.159]. Często 

jako synonimów używa się takich pojęć jak przedsiębiorczość technologiczna czy
przedsiębiorczość innowacyjna. Powstające w jej ramach podmioty określa się
mianem technostarterów.
Przedsiębiorczość akademicka potocznie może być utożsamiana z wszelkiego
rodzaju zaangażowaniem różnych jednostek (placówek naukowych, pracowników
naukowych, doktorantów oraz studentów) w działalność gospodarczą,
która nie musi bazować na własności intelektualnej [Guliński, 2005, s.19].
W rozwoju przedsiębiorczości akademickiej niezależnie od znaczenia tego
pojęcia dużą rolę odgrywać mogą studenci oraz ich postawy przedsiębiorcze.
Zasadniczym celem artykułu jest prezentacja wyników badań postaw
przedsiębiorczych studentów Politechniki Rzeszowskiej, którymi objęte zostały
osoby studiujące na kierunkach technicznych i ekonomicznych. Istotne było zweryfikowanie,
czy ukończony kierunek może wpływać na te postawy.