Interpretacja hermeneutyczno-narracyjna dzieł filmowych. Kilka uwag z zakresu metodyki

Abstrakt

W artykule Henryk Seweryniak proponuje zarys metodyki analizy hermeneutyczno-narracyjnej filmów na potrzeby niebędących filmowcami studentów kierunku nowe media. Autor przyznaje, że inspiracją do podjęcia tego zadania i głównym źródłem stała się opublikowana w Polsce w 2021 roku książka Davida Bordwella i Kristin Thompson „Sztuka filmowa. Wprowadzenie”. Przedstawia krótki szkic współczesnej hermeneutyki filozoficznej i wskazuje wypracowane przez filozofów tego nurtu elementy hermeneutyki narracji, które można zastosować w analizie filmowej. Podkreśla przy tym znaczenie podstawowej wiedzy kinematograficznej, np. zaczerpniętego z dzieła Bordwella i Thompson podziału na historię (story) / diegezę filmu i „fabułę” (plot) oraz rozróżnienia rodzajów znaczeń filmowych. Prezentuje za M. Lisem procedurę segmentacji filmu, która powinna znaleźć się w pierwszej części studium licencjackiego lub magisterskiego na ten temat. Zaznacza, że w „instrukcji” dla krytyków filmowych, zawartej w omawianym dziele, istotną rolę odgrywa sformułowanie tezy, ukazanie przesłanek prowadzących do jej postawienia, zademonstrowanie przykładów na jej poparcie oraz prezentacja wniosków.