HUMAN AND NATURE. A FEW REMARKS MADE ABOUT DEER ROOM BY LECH MAJEWSKI (1997)

Authors

DOI:

https://doi.org/10.19251/rtnp/2020.12(5)

Keywords:

human, nature, film, Lech Majewski, Deer Room, Autobiographical opera, Deer Room. Autobiographical opera

Abstract

DOI: 10.19251/rtnp/2020.12(5)

The subject of the text is the analysis of the relationship: human - nature, understood both in the literal and metaphorical sense, and their representation on the example of the film Deer Room. Autobiographical opera (dir. Lech Majewski, 1997).
The main purpose of the discussion is to identify synergies: human with nature, in semiotic or cultural aspects.

Author Biography

Iwona Grodź, Poznań

Iwona Grodź, doktor, literaturoznawca, filmoznawca, historyk sztuki, muzykolog, psycholog sztuki i wieloletni dydaktyk akademicki (UAM Poznań, Warszawa). Interesuje się ponadto kulturoznawstwem, teatrem, filozofią i psychologią, a także ideą „korespondencji” sztuk, szczególnie: literatury-filmu-teatru-malarstwa i muzyki. Autorka m.in. książek: Zaszyfrowane w obrazie. O filmach Wojciecha Jerzego Hasa, Wydawnictwo Obraz/Słowo Terytoria, Gdańsk 2008; Jerzy Skolimowski, „Więź”, Warszawa 2010; Rękopis znaleziony w Saragossie Wojciecha Jerzego Hasa, Wydawnictwo Naukowe UAM, Poznań 2005; Synergia sztuki i nauki w twórczości Zbigniewa Rybczyńskiego, PWN, Warszawa 2015; Between Dream and Reality, Peter Lang, Berlin 2018, Hasowski Appendix, Wydawnictwo „Universitas”, Kraków 2020 i wielu innych publikacji naukowych.

References

Filmografia

Pokój saren (1997), zdjęcia: Adam Sikora, muzyka: Lech Majewski, Józef Skrzek, instrumentacja muzyki: Andrzej Marko, wykonanie muzyki: Wielka Orkiestra Symfoniczna

PRiTV Katowice, Chór Opery Śląskiej Katowice (pod kierunkiem Krystyny Świder): Zdzisław Szostak (dyrygent), Artur Stefanowicz (arie Syna), Elżbieta Towarnicka (arie Matki), Mieczysław Czepulonis (arie Ojca), Izabella Kłosińska (arie Dziewczyny), scenografia: Lech Majewski. Produkcja: Lech Majewski, Elżbieta Piętak. Akotrzy: Rafał Olbrychski (Syn), Elżbieta Mazur (Matka), Mieczysław Czepulonis (Ojciec), Agnieszka Wróblewska (Dziewczyna).

Bibliografia

Barcz Anna. 2016. Realizm ekologiczny. Od ekokrytyki do zookrytyki w literaturze polskiej. Katowice: Wydawnictwo Śląsk.

Barcz Anna. 2020. Przyroda – bliska czy daleka? Ekokrytyka i nowe sposoby poetyki odpowiedzialności za przyrodę w literaturze – tekst dostępny on-line na stronie http://www.anthropos.us.edu.pl/anthropos10/texty/barcz.htm (Dostęp: 06.11.2020).

Barthes Roland. 1996. Światło obrazu. Uwagi o fotografii, tłum. Jacek Trznadel. Warszawa: Wydawnictwo „Aletheia”.

Bogusławski Marcin Maria. 2020. Wariacje (post)humanistyczne. Łódź: Wydawnictwo UŁ.

Braidotti Rosi. 2019. Po człowieku, tłum. Joanna Bednarek, Agnieszka Kowalczyk. Warszawa: Wydawnictwo PWN.

Böhme Gernot. 2002. Filozofia i estetyka przyrody w dobie kryzysu środowiska naturalnego,

tłum. Jarosław Merecki. Warszawa: Wydawnictwo „Oficyna Naukowa”.

Brückner Aleksander. 1927. Słownik etymologiczny języka polskiego, Kraków 1927

(https://pl.wikisource.org/wiki/S%C5%82ownik_etymologiczny_j%C4%99zyka_

polskiego/pokój (Dostęp: 6.11.2020).

Czapliński Przemysław, Bednarek Joanna, Gostyński Dawid. 2017. Literatura i jej natury. Przewodnik ekokrytyczny dla nauczycieli i uczniów szkół średnich. Poznań: Wydawnictwo „Rys”.

Domańska Ewa, Olsen Bjørnar. 2008. Wszyscy jesteśmy konstruktywistami. W: Rzeczy

i ludzie. Humanistyka wobec materialności, red. Jacek Kowalewski, Wojciech Piasek. Olsztyn: Wydawnictwo UWM.

Fiedorczuk Julia. 2015. Cyborg w ogrodzie. Wprowadzenie do ekokrytyki. Gdańsk: Wydawnictwo Naukowe „Katedra”, https://www.ibuk.pl/fiszka/155372/cyborgw-

ogrodzie.html?utm_source=swiatczytnikow.pl&utm_me-dium=por&utm_campaign= por, tekst dostępny on-line na stronie (Dostęp: 20.1.2021).

Gifford Terry. 1999. Pastoral. The New Critical Idiom. London-New York: Routledge.

Gleick James. 1996. Chaos. Narodziny nowej nauki. tłum. Piotr Jaśkowski. Poznań: Wyd. Zysk i S-ka.

Heidegger Martin. 1977. Budować, mieszkać, myśleć. Eseje wybrane, oprac. Krzysztof Michalski i inni. Warszawa: Wydawnictwo „Czytelnik”.

Lachman Magdalena. 2011. Gdzie jest przyroda, jak jej… nie ma? Rzut oka na przypadek literacki. „Kultura Współczesna” nr 1(67).

Majewski Lech. 2017. Pejzaż intymny. Rozmowy autobiograficzne o świecie i o sztuce. Poznań: Wydawnictwo „Rebis”.

Maron Marcin. 2019. Romantyzm i kino. Idee i wyobrażenia romantyczne w filmach polskich reżyserów z lat 1947-1990. Lublin: Wydawnictwo UMSC.

Nowakowski Jacek. 2012. W stronę raju. O literackiej i filmowej twórczości Lecha Majewskiego. Poznań: Wydawnictwo UAM.

Nycz Ryszard. 2001. Literatura jako trop rzeczywistości. Poetyka epifanii w nowoczesnej literaturze polskiej. Kraków: Wydawnictwo „Universitas”.

Pabiś-Orzeszyna Michał. 2020. Zwrot historyczny w badaniach filmoznawczych. Łódź: Wydawnictwo UŁ.

Podsiadło Magdalena. 2019. Ekokrytyczny trójgłos w kinie polskich reżyserek filmowych. „Pleograf. Kwartalnik Akademii Polskiego Filmu” nr 3 – tekst dostępny on-line http://akademiapolskiegofilmu.pl/pl/historia-polskiego-filmu/pleograf/polskie-kino-kobiet/18/ekokrytyczny-trojglos-w-kinie-polskich-rezyserek-filmowych/691 (Dostęp:6.11.2020).

Tabaszewska Justyna. 2011. Zagrożenia czy możliwości? Ekokrytyka – rekonesans. „TekstyDrugie” nr 3.

Tabaszewska Justyna. 2018. Realizm ekologiczny vs. polska literatura. „Teksty Drugie”nr 2.

Trajektorie obrazów. Strategie wizualne w sztuce współczesnej. 2015. Red. Ryszard Kluszczyński, Dagmara Rode. Łódź: Wydawnictwo UŁ.

Published

2021-06-11