SOCJALIZACYJNA FUNKCJA OPIEKI A WZORY OPIEKUŃCZOŚCI

Abstrakt

Artykuł porusza problem socjalizacji dzieci i młodzieży poprzez oddziaływanie opiekuńcze w aspekcie budowania określonych wzorów opiekuńczości. Jego celem jest analiza socjalizacyjnej funkcji opieki w kontekście kształtowania postaw opiekuńczych oraz ukazanie znaczenia działań opiekuńczo-wychowawczych dla procesu przechodzenia z roli podopiecznego w rolę opiekuna. Artykuł koncentruje się wokół następujących problemów badawczych: Jaką rolę w procesie kształtowania postawy opiekuńczej odgrywa funkcja socjalizacyjna opieki? Jakie znaczenie dla kształtowania roli opiekuna jest doświadczenie bycia podopiecznym? Czy kultura pedagogiczna rodziców (opiekunów-wychowawców), czyli świadomość i kompetencje wychowawcze, podnosi jakość ich pracy opiekuńczo-wychowawczej?

Analiza socjalizacyjnej funkcji opieki pozwala lepiej rozumieć na czym polega proces budowania u podopiecznych takich dyspozycji związanych z zaspokajaniem ludzkich potrzeb, które pozwolą dziecku, a następnie młodemu człowiekowi przekształcać się z roli podopiecznego w rolę opiekuna. Dojrzała i odpowiedzialna praca opiekuńczo-wychowawcza w większym stopniu jest uwarunkowana osobowością opiekuna-wychowawcy niż jego umiejętnościami czy programami, którymi się posługuje. Praca ta wymaga umiejętności nawiązywania, utrzymywania i wzmacniania kontaktu podopiecznym. Ponadto w relacjach z podopiecznym-wychowankiem należy kierować się życzliwością, empatią, akceptacją, a także asertywnością.